Başlık: Güney Meraung Shadows: Agung ve Arip'in Haunting

Agug, her zaman meraklı tip olmuştu, macera arayışında dövülmüş yoldan uzaklaşacaktı. Onu tanınmış bölgelerin eteklerine, memleketlerini çevreleyen yoğun ormanlara götüren bu meraktı. Ama bu sefer, gezintisi onu çok ileri götürdü ve kendini umutsuzca kaybetti.

Güneş ufkun altına batarken, ağaçlar arasında tehditkar bir şekilde dans ediyor gibi görünen uzun gölgeler atarken, Agung terk edilmiş gibi görünen bir köye tökezledi. Girişteki işaret, "Güney Meraung Village'a hoş geldiniz." Hava ürkütücü bir sessizlik ile kalındı ​​ve binalar zaman onları unutmuş gibi görünüyordu.

Bu arada, Agugn'un yaşam boyu arkadaşı Arip, Agugn gece vakti eve dönmediğinde endişelendi. Agugn'un maceracı ruhunu bilen Arip, onu bir el feneri ve kararlılığından başka bir şey olmadan silahlandırılmış onu aramaya karar verdi.

Arip, arkadaşını bulma umuduyla rehberlik eden ormana daha derinlemesine girerken, Güney Meraung köyünün uğursuz işaretine de tökezledi. Bir ürperti, köye girerken omurgasından aşağı koştu, el feneri ışını bıçak gibi karanlıktan kesildi.

Köyün içinde Agug, artan bir rahatsızlık duygusu hissetti. Sessizlik sadece başka bir dünyadan ses taşıyor gibi görünen rüzgarın fısıltısı ile kırıldı. Kendisini köyün merkezindeki harap bir eve çekildi. Yaklaşırken, kapı onu davet ediyormuş gibi açtı.

Agung içeri girdi ve kapı arkasından kapandı. Panik, açmaya çalışırken damarlarından yükseldi, ama sanki görünmeyen bir güç onu kapalı tuttu. Evin içindeki hava soğuktu ve duvarlar ona kapanıyor gibiydi. Aniden, hayalet figürler gerçekleşmeye başladı, yüzleri acı içinde büküldü, gözleri içi boş ve suçladı.

Dışarıda, Arip Agugn'un yardım için boğuk çığlıklarını duydu. Eve koştu, kalbi göğsüne çarptı. Kapıya ulaştığında, Agugn'un karşılaştığı uğursuz enerjiyi hissedebiliyordu. Tüm gücüyle Arip kapıya doğru itti ve sonunda yol verdi.

İçeride Agung'u spektral görünümlerle çevrili buldu. Arip'in varlığı tutmalarını zayıflatıyor gibiydi ve Agugn kavrayışlarından kurtulmayı başardı. Birlikte, evden kaçtılar, hayaletler arkalarında ağlıyorlardı.

Köyden kaçarken Arip ve Agug, Güney Meraung köyünün ruhlarını kovaladığını hissedebiliyorlardı, kayıp ruhlarını geri almak için umutsuzdu. Memleketlerinin güvenliğine ulaşana kadar koşmayı bırakmadılar, nefes nefese ve tanık oldukları şeyden perili.

Güney Meraung köyü, aralarında karanlık bir sır olarak kaldı, unutulmuş yerlerde gizlenen tehlikelerin ürpertici bir hatırlatıcısı. Ve güvende olsalar da, hayalet fısıltılarının yankıları hayallerini perçinledi, gecenin sürekli bir hatırlatıcısı, bilinmeyen debriyajlardan dar bir şekilde kaçtılar.